Propertius 1.15:1-10

Propertius 1.15

Saepe ego multa tuae levitatis dura timebam,

hac tamen excepta, Cynthia, perfidia.

I was often fearing many harsh things of shallowness of yours, Cynthia, nevertheless, this betrayal was left out.

aspice me quanto rapiat fortuna periclo!
See that fortune might take me from such danger!
tu tamen in nostro lenta timore venis;
Nevertheless you come lazily to me, afraid.
et potes hesternos manibus componere crines 5

et longa faciem quaerere desidia,
And you are able to arrange yesterday's hair with your hands and to look at your own face with idleness.
nec minus Eois pectus variare lapillis,
.
ut formosa novo quae parat ire viro.

And not less to adorn your breast with Asian stones so that you, beautiful, might obtain a new man.

at non sic Ithaci digressu mota Calypso

desertis olim fleverat aequoribus: 10

And thus Calypso had not wept to the empty waves, disturbed by the Ithacan's departure.

multos illa dies incomptis maesta capillis
Unhappy, she had sat for many days with unkempt hair,
sederat, iniusto multa locuta salo,

et quamvis numquam post haec visura, dolebat

illa tamen, longae conscia laetitiae.

nec sic Aesoniden rapientibus anxia ventis 17

Hypsipyle vacuo constitit in thalamo:

Hypsipyle nullos post illos sensit amores,

ut semel Haemonio tabuit hospitio. 20

coniugis Euadne miseros elata per ignes

occidit, Argivae fama pudicitiae.

Alphesiboea suos ultast pro coniuge fratres, 15

sanguinis et cari vincula rupit amor.

quarum nulla tuos potuit convertere mores, 23

tu quoque uti fieres nobilis historia.

desine iam revocare tuis periuria verbis,

Cynthia, et oblitos parce movere deos;

audax ah nimium, nostro dolitura periclo,

si quid forte tibi durius inciderit!

alta prius retro labentur flumina ponto,

annus et inversas duxerit ante vices, 30

quam tua sub nostro mutetur pectore cura:

sis quodcumque voles, non aliena tamen.

tam tibi ne viles isti videantur ocelli,

per quos saepe mihi credita perfidiast!

hos tu iurabas, si quid mentita fuisses, 35

ut tibi suppositis exciderent manibus:

et contra magnum potes hos attollere Solem,

nec tremis admissae conscia nequitiae?

quis te cogebat multos pallere colores

et fletum invitis ducere luminibus? 40

quis ego nunc pereo, similis moniturus amantes

non ullis tutum credere blanditiis.